Βιαστηκαμε να μεγαλωσουμε............

Βιαστηκαμε να μεγαλωσουμε...
πιαστηκαμε απο το πλεγμα της ζωης
νομιζοντας πως ειναι τριανταφυλλο
και γεμισαμε τα νιατα μας πληγες....
Βιαστηκαμε να αγαπησουμε...
δωσαμε την καρδια μας
νομιζοντας πως θα ηταν ευκολο
να την παρουμε πισω....
γεμιζοντας τα ματια μας δακρυα....
Βιαστηκαμε να πληγωσουμε....
κρατουσαμε το μαχαιρι
μα πληγωσαμε αυτους που δεν εφταιγαν....
Βιαστηκαμε να ματωσουμε....
γραψαμε τα σαγαπω στην αμμουδια
μα τα εσβησε το κυμα...
Βιαστηκαμε να αποφασισουμε....
περνοντας λαθος μονοπατι
μενοντας συντομα μονοι...
μεσα στο σκοταδι....
Βιαστηκαμε να ονειρευτουμε...
πληγωνοντας την ψυχη μας
κανοντας την να κρυφτει
στις σκιες...
Βιαστηκαμε να τρεξουμε μακρια....
κανοντας τον εαυτο μας
εναν συγχρονο δραπετη ονειρων...
Βιαστηκαμε να παρασυρθουμε...
απο ενα παραμυθι...
που δεν ειχε ευτυχισμενο τελος...
Βιαστηκαμε να ξεχασουμε...
αφηνωντας τις αναμνησεις
στην αμμουδια για να τις παρει
το κυμα....
η ληθη...
Βιαστηκαμε να μεγαλωσουμε....
πεταξαμε την ζωη μας
σαν μαραμενο τριανταφυλλο.......

Αν υπαρχω....
θα σε θυμαμαι...
Κι αν χαθω...
μην με ξεχνας....
Σ΄αγαπω....
Κρυφα...μεσα μου.....